Coöperatie Laatste Wil (CWL) schreef een mooie recensie over het boek op hun webite.
Guido Dieperink schreef een prachtig boek over zijn ouders die na een voltooid leven besloten samen hun leven te beëindigen. Als iemand nog twijfelt aan het feit of een voltooid leven bestaat, lees dan dit indrukwekkende verhaal. Ze hadden, tot het moment van hun overlijden een mooi leven en maar ook een voltooid leven. De auteur schets op verfijnde wijze hoe zijn ouders de voltooiing van hun leven samen met dierbaren vormgaven. Tegelijkertijd laat het boek zien hoe handelingsonbekwaam onze samenleving nog is om mensen met een voltooid leven ter zijde te staan. De ouders van de auteur stierven, zo schrijft hij, te vroeg, maar deden dit voor het in hun ogen te laat was. Ze namen de volle verantwoordelijkheid voor hun besluit en hielpen hun dierbaren het een plekje te geven. Ieder verlies van een dierbare, zeker je ouders, is verdrietig. Ik vroeg de auteur of dit verlies, dat was gepland en georganiseerd, daarmee wellicht minder verdrietig was. ‘Niet minder, maar over langere tijd gespreid’, was zijn antwoord. Guido Dieperink laat de lezer zien welke vragen wij als samenleving nog te beantwoorden hebben om de komende decennia voor mensen als zijn ouders een menselijk levenseinde mogelijk te maken. Een persoonlijk verhaal dat aan het denken zet. Marc J.M. Petit
Reactie plaatsen
Reacties